Parabel van de ballonnen

Ondanks het blijvend verdriet dat we vorig jaar op 18 juni afscheid hebben moeten nemen van Wim, dragen we zijn levenswijsheid en -vreugde dagelijks verder uit. Samen als 'one team', blijven we verder bouwen aan een warmere samenleving. We blijven koesteren, verwonderen, verbinden en zaaien, net zoals hij zo mooi deed. Hij is er steeds bij, bij elke stap we zetten. Elke dag. Voor altijd.

Een van zijn favoriete verhalen is er een over ballonnen:

"Een juf bracht ballonnen mee naar school. Ze vroeg de kinderen om ze allemaal op te blazen. 
Op één ballon mochten ze hun naam schrijven. Alle ballonnen werden op de speelplaats gegooid terwijl de juf ze van de ene kant naar de andere mengde. De juf gaf daarna de kinderen vijf minuten om de ballon met hun naam erop te vinden. De kinderen renden rond, werden boos, maakten ruzie...
maar toen de tijd op was, had niemand zijn eigen ballon gevonden. 

Toen zei de juf dat ze de ballon het dichtst bij hen moesten nemen en aan de persoon met diens naam erop moesten geven. In minder dan twee minuten had iedereen zijn eigen ballon.
Tot slot zei de juf: "Ballonnen zijn als geluk. Niemand zal het vinden als men op zoek gaat naar dat van zichzelf. Als iedereen in plaats daarvan om elkaar geeft, zullen we het geluk van iedereen snel vinden." 

--> Werk jij samen met groepen (kinderen, jongeren, volwassenen)?
Zin om dit ook eens met jouw groep uit te proberen?
Ga ervoor! We zijn alvast benieuwd naar hun reactie.
Geef gerust een seintje hoe het verlopen is. 

Liever een duurzaam alternatief gebruiken dan ballonnen? 
Gebruik ballen waarop je een papiertje met de naam op plakt of gebruik proppen papier.